Hjólað í Vinnuna

Hvatningarátakið Hjólað í vinnuna hófst í dag og af því tilefni hljóma ég eins og þverflauta í hvert sinn sem ég dreg andann og er rauðflekkótt eins og rykfallin jólapera. Það verður fróðlegt að sjá göngulagið hjá mér á morgun þar sem þessi sívaxandi, óæðri svikari sem ég dreg með um allar trissur er helaumur. Hann á það skilið helvískur.

Ég geri nú síður ráð fyrir að hjóla úr Víkinni og inn í vegagerð á hverjum degi en ég er þó allavega loksins búin að prófa þetta. Alla mína hunds- og kattartíð hef ég gefist upp við vitann ef ég hef sett mér það að hjóla á Ísafjörð. Ég yrði mjög sátt við að ná 100 km þessa daga sem átakið stendur yfir - en ég ætla samt alls ekki að vera með neinar yfirlýsingar þess efnis... allavega ekki svona á fyrsta degi.

Þessi hjólatúr í morgun var annars bara nokkuð kósý - fátt betra en að vera staddur kófsveittur, hægfara og hjálmlaus á Óshlíðinni þegar byrjar að rigna. Ég er ekki frá því að fallegur niður grjóthrunsins hafi hjálpað heilan helling - ég var svo skíthrædd í hvert sinn sem ég leit upp í hlíðina og sá smágrjótið skoppa þar niður að í smá stund í senn snarhætti ég að vera löt, sopasækin bolla og steig petalana eins og andskotinn skoppaði á eftir mér með slátrið hangandi.

Nú er það bara spurningin hvort ég verð of stirð og snúin til þess að komast heim eftir vinnu...

 

 

 

Athugasemdir

[Sigurbjörg 7.5.2008 kl. 08:58]

Þú ert hetja!! Þú rúllar heimferðinni upp alveg er ég viss um það, spurningin er svo hvort þú stendur upp úr rúminu á morgun;)

[Eva Ólöf 7.5.2008 kl. 10:10]

Ég tek undir med Dibbu, tú ert hetja, hrikalega er ég stollt af tér stelpa!!

Tad er ekki fyrir hvern sem er ad hjóla allaleid inneftir, man ad einu sinni fyrir mörgum árum lagdi ég í hann med Tóri, en vid gáfumst upp í Hnífsdal, fengum kellinguna í kaupfélaginu til ad selja okkur vatn... og hjóludum svo til baka...

[Stóra Sys. 7.5.2008 kl. 13:24]

Æji hvað þú ert dugleg baby. Vildi að ég gæti sagt það sama um sporlötu bolluna hana systur þína. Ég hef ekki sest uppá hjól í ég veit ekki hvað mörg ár. Get reyndar ekki ímyndað mér hvert hnakkurinn myndi sökkva. jakkiddí jakk, get ekki hugsað þá hugsun til enda. En ég er stolt af þér fyrir dugnaðinn. You go girl.

[Vala Dögg 7.5.2008 kl. 15:23]

Dugleg !!...þú massar heimleiðina.

Heimferðin er einhvern veginn alltaf styttri..:)

[Belli. 7.5.2008 kl. 18:24]

Vil bara benda Elisu à tad ad tad er eins ad hjòla og rìda!Ef madur hefur getur lært tad einusinni tà kann madur tad eins lengi og madur lifir.Ef madur labbar um vìkinu tà sèr madur à ødrumhverjum krakka sem er tar ad hùn Elìsa hefur allavega lært ad medhandla adra listgreynina.

PS.Mæbet smurdu endatarminn à tèr med LJÒMA teyr gera tad stràkarnir sem hjòla mikid.

[Magnús Már Jakobsson 8.5.2008 kl. 09:00]

Þetta er glæsilegt hjá Mæjabet .

Ég hef engan áhuga á hvernig þetta er með hnakkin en ég er ánægður með þetta hjá þér .Gangi þer vel .

Ég reyndi þetta í júní 2003 á bara eftir að klára heimleyðina en hjólinu var skutlað heim í fyrra sumar .